Røða, ið stovnsleiðarin Ann Hansen hevði, tá hátíðarhaldið var.

Eg fari at leggja fyri við at ynskja øllum til lukku við hesum stásiliga bygningi. Hetta er ein

stórur dagur, og summi hava bíðað leingi eftir honum. Onkur heldur kanska, at vit hava

bíðað ov leingi, men hyggið kring tykkum – eg sigi bara: “Skúlin á Argjahamri er væl og

virðiliga bíðitíðina verdur!”

Nógv eru, ið hava gjørt sítt til, at Skúlin á Argjahamri er vorðin veruleiki, byggiharri og

byggikøn ikki minst, men hóast summir steinar í varðanum eru størri enn aðrir, so hava

klípini sín týdning eisini.

Onkur kennir tað helst sum, at nú er komið á mál, men vit sum starvsfólk føla, at NÚ fara vit,

og málið er menning, virðing og trivnaður.

Karmarnir eru framúr – hetta er sum at hava fingið alt í hasum BR – blaðnum, ið plagar at

koma við postinum um jóltíðir! Hetta er so kveikjandi og motiverandi fyri okkum starvsfólk,

næmingar, foreldur og tey, ið annars hava sína gongd her. Ja, eg havi hoyrt fleiri sagt, at tey

eru fødd ov tíðliga.......

Gleðin um tíðarhóskandi hølis- og umhvørvisumstøður er stór. Eitt ynski, sum er gingið

á møti! Ynskið er upprunaliga sprottið úr einum alsamt vaksandi tørvi, har trongu

hølisviðurskiftini viðhvørt hava verið heldur køvislig.Tað hevur kanska tikið drúgva tíð frá

hugskoti til útint verk : “at tað hevur tikið 10 ár – eina fólkaskúlaævi – tað bilar einki. Eg

má siga, at mann verður ikki sørt eyðmjúk, tá mann stendur her og fatar, hvørjar karmar,

námsfrøðin og læringin hevur fingið at virka undir, men bíða nú – vit skulu taka við álitinum

og fáa eitt sunt og mennandi frítíðar- og skúlaumhvørvi at blóma her.

Tey sera góðu hølisviðurskiftini leggja upp til eitt spennandi arbeiði og ikki minst eitt

spennandi og kanska slóðbrótandi tvørfakligt samstarv. Børnini, sum í dag ganga í 1. og 2. fl.

eru stórt sæð øll innskrivað í frítíðarskúlan á Argjahamri, sum er eitt tilboð hjá Tórshavnar

kommunu. Bæði hølisviðurskifti og børn leggja upp til samstarv millum námsfrøðingar og

lærarar og hartil eisini eini stremban eftir, at skapa ein samanhang millum undirvísing og

frítíð. Eg ímyndi mær, at eitt slíkt samstarv kann hava við sær, at námsfrøðingar og lærarar

í størri mun kunnu geva hvør øðrum bæði íblástur og stuðul við teimum ymisku førleikum,

sum teir við sínum útbúgvingum hava. Eg síggi fyri mær eina felags stremban eftir eini heild

og einum samanhangi, sum kemur barninum til góðar.

Eg vænti, at hesin stórsligni bygningur og náttúran á Argjahamri fara at ríka og stuðla undir

menningina hjá tí einstaka barninum. Her eru møguleikar av ymsum slag, ja - eg vil siga

her eitt sindur fyri øll. Sjálvur frítíðarskúlin er innlimaður í skúlabygningin í ovara parti, har

innskúlingin er, men hann virkar sum sjálvstøðug eind. Hølisviðurskiftini eru avbera góð við

nógvum rásarúmi til virknu børnini eins og ríkiligt av plássi eisini er til djúphugsni og friðarligt

spæl.

At vera saman við góðum vinum og at hava vinir hevur stórt virði millum øll menniskju

og er eisini høgt í metum hjá børnum. Lívið í frítíðarskúlanum ríkar møguleikarnar at

uppliva saman, hava tað stuttligt og at royna seg. Her kunnu børnini sjálv velja og raðfesta

áhugamál, hava stundir til spæl og sjálv finna uppá. Hetta er eitt veristað fyri børn, sum

gevur møguleikar fyri at menna tey persónliga og sosialt. Ein frítíð, sum er kjokkfull av gleði

og stuttleika, og sum samstundis tryggjar rúm, har børnini kunnu mennast og læra. Her

kunnu tey trívast, og her vilja vit virka fyri trivnaði. Vit vilja, at tá vit einaferð biðja teimum

farvæl á síðsta sinni, tí tey nú eru vorðin ov stór til frítíðarskúla, at tey skulu hava ryggsekkin

fullan av sjálvsáliti, áræði, forvitni og fyriliti fyri øðrum.

Enn eina ferð fari eg at ynskja okkum øllum hjartaliga til lukku við skúlanum og

frítíðarskúlanum á Argjhamri, og so fari eg líka at endurgeva fyrsta ørindi úr kendu yrkingini

hjá Karsteni Hoydal Barnið, bergið og blómurnar.

Vilt tú finna blómurnar, eingin annar eigur,

gakk so djarvur huga tíns, brøttu bjargaleiðir.

Takk fyri!